Klik hier voor de originele tekst in het Nederlands.
I’ve been encountering the theme of ‘death’ more frequently recently. In my personal life as well as in my work as a therapist. The Essenes share their thoughts on what can bring comfort when grieving the loss of a loved one in this article..
Can you share your view om what’s most comforting to know, when someone close to you has passed away?
The knowledge that the person has ‘only’ left the Earth and is not really gone. Because that is what happens: a deceased person leaves the solid body on Earth and goes away to higher spheres. Where other souls are. And where there is freedom from the heaviness on Earth. There is no place better to be, than in heaven, so to speak. Because that place is calm, surrounded with love and strength for whoever wants to receive it. There is more light and love present than on Earth.
Looking back
That’s not to be mean. It is because in this way souls can become loving in their view of what has happened on Earth. Souls are not always satisfied with their behavior on Earth. Often there is something that they really dislike in their own behavior. Which sometimes makes them struggle enormously to forgive themselves. That happens naturally and is not something we encourage.
Essence
We are convinced that every human being is essentially totally loving. Even the worst misdeeds cannot measure up to the love that is at the core of that person, soul. But what happens is, that people on Earth don’t exactly see who they really are. As a result, much can be done, happen, that is not loving. Hateful, even despicable at times. Although in principle these are judgments that people make, we don’t.
Time
What we see is, that every soul naturally leaves the body on Earth when the time is right. To then rise to our sphere. Where there is love, it knows no hate of its own. As a result, a process of healing is possible. Whatever happened: a soul gets the opportunity to come to terms with itself here.
Clarity
This also means that there are few problems for the people left behind. In that sense: they may know that light and love reign where their deceased loved one(s) are now. There is no hatred, no fear or anger in the place where the soul resides. That’s reassuring, right?
That there is no more suffering, in the way that is so common on Earth. No pain or sorrow. No darkness to hide what is beautiful. It’s all clear once you’re here in heaven. Unparalleled, total clarity.
Deep knowing
We know that’s hard to believe when you’re on Earth. After all, you are completely immersed in the Earthly, heavier energies. There is also a deep knowing that things are different. So you can reach out to that. To that knowledge that is stored inside of you. Because man doesn’t walk around completely lost on Earth. No despair is necessary. Because everything is already there.
Step by step
Also the knowledge that this life is temporary and you will automatically rise to heaven. Where you reside, before moving on to another episode on Earth. Step by step using what the Earth offers for life lessons. Always learning something, on the way to upliftment.
Unprecedented
You can compare it with a ramp. Where you go higher and higher, without knowing for sure where to go. To end up on the most beautiful top imaginable. There in the highest light is a wonderful place to be. Enjoying everything that the Earth does not have: full of light and love, in a way that is unprecedented from the perspective of ordinary life on Earth.
Perspective
This means there is a perspective for everyone on Earth. The knowledge that you have this life to live as a step towards something more beautiful, greater, uplifting. That this is not the end of a journey, but the start. There is still so much to see, do, experience before you as a soul have actually reached the top. And even then it doesn’t stop.
Beginnings
There is no end to the beauty to be experienced as a soul on Earth. There is no end to everything there is in the cosmos. It is ongoing, forever. And that means that death ceases to really mean your being. After all, there is no end stop, only the beginning of something else.
Series
Once you know, remember, there is little that can stop you from living the way you choose. Because it is not this one attempt to live the way you want. It is an endless series of attempts to achieve what you really want to achieve. At least: as long as you want.
Up
Once on your way you reach new stages of being. And do you recognize the way up. Which brings you more than just living life on Earth. As a result of which there comes a moment when you ask yourself as a soul: what do I still want to learn? What do I have to do before it’s enough? Then your stay on Earth may just come to an end. And you stop this cycle of living and dying. That is your prerogative as a soul on Earth. Know that everything has an end and a new beginning. Amen.
So when you mourn for someone, you can console yourself with the knowledge that the soul of the deceased goes on and is in a beautiful place?
Yes and no. No: it’s not like this is the only consolation possible. It’s mostly about the knowledge, the deep knowing, that you’re all going down this road. To grow towards the light and love. So that there will be an end to suffering on Earth. And you no longer have to fulfill that road.
So each death is essentially one step closer to the sacred goal of human beings, souls: to find that upliftment that ends a long process of growth in higher consciousness. That’s where you can find real comfort. In that knowledge.
Contribution
Because nothing is lost when someone dies. Only the events, memories evaporate. But the function of that life remains for that soul. Nothing is lost in that. Every contact, every feeling, every thought: it has been to contribute to that person’s journey to the higher. So you, as a surviving relative, also played your part in this. Sometimes full of love, sometimes with anger or hatred. It doesn’t matter, you have been there for that person in a way that has helped their ascension.
Self-love
And of course it is desirable that you especially had a loving contribution. Not so much for the other person, but especially for yourself. Growing in self-love is also the way of upliftment for you. The dark has its function, but it is not what you have to strive for on earth.
It’s up to you, or not, to get it right. There is no prescription that you have to follow completely in your life. You have the freedom to make of it what is possible under your circumstances and preferences. That’s what it’s about. So it’s nice to see that you contribute to the deceased, what you had to offer. No more and no less. Amen.
Introductie: De afgelopen tijd kom ik steeds in aanraking met de dood van mensen. Soms privé en soms als therapeut. In dit artikel geven de Essenen hun idee van wat troost kan bieden aan degenen dien achterblijven.
Kunnen jullie meegeven, wat nu het meest troostrijk is om te weten als iemand dichtbij is overleden?
De wetenschap dat diegene ‘slechts’ de aarde heeft verlaten en niet werkelijk weg is. Want dat is wat er gebeurt: een gestorvene verlaat het vaste lichaam op aarde en gaat weg naar hogere sferen. Daar waar andere zielen verkeren. En waar er vrijheid is van het zware op aarde. Er is geen plek, beter om te zijn dan in het hogere, de hemel zeg maar. Want die plek is zacht, omgeven met liefde en kracht voor wie het maar wil ontvangen. Er is meer licht en liefde aanwezig dan op aarde.
Terugkijken
Dat is niet om gemeen te doen. Dat is omdat zielen op die manier liefdevol kunnen worden in hun kijk op wat er gebeurd is op aarde. Zielen zijn namelijk lang niet altijd tevreden over hun gedrag op aarde. Vaak is er wel iets dat ze erg tegenstaat in hun eigen gedrag. Waardoor ze soms enorm worstelen om zichzelf te vergeven. Dat gebeurt vanzelf en is niet wat we stimuleren.
Essentie
We zijn er van overtuigd dat elk mens in essentie totaal liefdevol is. Zelfs de ergste wandaden kunnen niet meten met de liefde die in de kern aanwezig is bij die persoon, ziel. Maar wat er gebeurt is, dat mensen op aarde niet goed zien, wie ze zijn ten diepste. Daardoor kan er veel gedaan worden, gebeuren, dat niet liefdevol is. Hatelijk, verachtelijk soms zelfs. Al zijn dat in principe oordelen die mensen vellen, niet wijzelf.
Tijd
Wat we zien is dat elke ziel vanzelf het lichaam verlaat op aarde, wanneer de tijd daarvoor rijp is. Om dan zich te verheffen tot onze sfeer. Daar is liefde en het kent geen haat van zichzelf. Daardoor is er een proces van heling mogelijk. Wat er ook is gebeurd: een ziel krijgt hier de mogelijkheid in het reine te komen met zichzelf.
Helder
Dat betekent ook, dat er weinig problemen zijn voor achterblijvers. In die zin: achterblijvers mogen weten dat het licht en de liefde regeert waar hun overleden geliefde(n) nu zijn. Er is geen haat, geen angst of woede op de plek waar de ziel dan verblijft. Dat is geruststellend, toch? Dat er geen lijden meer is, op die manier zoals die op aarde zo gebruikelijk is. Geen pijn of verdriet. Geen duisternis die verbergt wat mooi is. Het is helemaal helder wanneer je eenmaal hier bent, in de hemel. Totale helderheid zonder weerga.
Diep weten
We weten dat dat moeilijk te geloven is wanneer je op aarde bent. Je bent immers helemaal ondergedompeld in de aardse, zwaardere energieën. Een diep weten dat het anders zit is er ook. Dus daar kun je naar uitreiken. Naar die kennis die in je is opgeslagen. Want het is niet zo, dat de mens totaal verloren rondloopt op aarde. Er is geen wanhoop nodig. Want alles is er al.
Stap voor stap
Ook de wetenschap dat dit leven tijdelijk is en jij vanzelf opkomt naar de hemel. Waar je verblijft voordat je weer verder gaat in een volgende episode op aarde. Stap voor stap gebruikmakend van hetgeen de aarde biedt aan levenslessen. Steeds weer iets lerend, op weg naar verheffing.
Ongekend
Je kan het vergelijken met een schans. Waar je steeds hoger gaat, zonder dat je zeker weet, waar naar toe. Om toch te eindigen op de mooiste pek denkbaar. Daar in het hoogste licht is het fantastisch om te zijn. Genietend van alles wat de aarde niet heeft: voluit licht en liefde, op een manier die ongekend is vanuit het gewone leven op aarde bezien.
Perspectief
Daarmee is er een perspectief voor iedereen op aarde. De wetenschap dat je dit leven te gaan hebt als stap naar iets mooiers, groters, verheffends. Dat dit niet het einde is van een reis, maar de start. Er is nog zoveel te zien, doen, beleven voordat je als ziel daadwerkelijk de top bereikt hebt.
Begin
En zelfs dan houdt het niet op. Er is geen einde aan het moois als ziel op aarde te beleven. Er komt geen einde aan alles wat er maar in de kosmos is. Het is doorgaand, voor altijd. En dat betekent dat de dood stopt met werkelijk van betekenis zijn voor je zijn. Er is immers geen eindhalte, alleen een begin van iets anders.
Reeks
Als je dat eenmaal weet, herinnert, is er weinig dat je nog tegen kan houden om te leven zoals je dat zelf verkiest. Want het is dus niet deze ene poging te leven zoals je wilt. Het is een eindeloze reeks van pogingen, te bereiken wat je werkelijk wilt bereiken. Tenminste: zolang je dat wilt.
Omhoog
Eenmaal op weg bereik je nieuwe stadia van zijn. En herken/erken je de weg naar boven. Die je meer brengt dan alleen leven op aarde doorleven. Waardoor er een moment komt, waarop je je als ziel afvraagt: wat wil ik nu nog leren? Wat heb ik nog te doen, voordat het genoeg is? Dan komt er misschien zomaar een einde aan je verblijf op aarde. En stop je met deze cyclus van leven en sterven. Dat is je prerogative als ziel op aarde. Weten dat alles een einde heeft, én een nieuw begin. Amen.
Dus ook als achterblijver kan je jezelf troosten met de wetenschap dat de ziel van de gestorvene verder gaat en op een mooie plek is?
Ja en nee. Nee: het is niet zo dat dit de enige troost is. Het gaat vooral om de wetenschap, het diepe weten, dat jullie allemaal deze weg afleggen. Om daarmee te groeien naar het licht en de liefde. Zodat er een einde komt aan lijden op aarde. Je die weg niet meer hoeft te vervullen. Dus elke dood is in wezen een stap dichterbij het heilige doel van mensen, zielen: die verheffing vinden zodat er een einde komt aan een lang groeiproces in het hogere bewustzijn. Dat is waar je werkelijk troost kan vinden. In die wetenschap.
Bijdrage
Want er is dus niets verloren, wanneer iemand overlijdt. Alleen de gebeurtenissen, herinneringen vervliegen. Maar de functie van dat leven blijft bestaan voor die ziel. Daarin gaat niets verloren. Elk contact, elk gevoel, elke gedachte: het is geweest om bij te dragen aan de reis naar het hogere van die persoon. Dus ook jij, als nabestaande, hebt daarin je rol gespeeld. Soms vol liefde, soms met woede of haat. Het maakt niet uit: je bent er voor die persoon geweest op een manier die helpend was voor diens ascensie.
Eigenliefde
En natuurlijk is het wenselijk, dat je vooral een liefdevolle bijdrage had. Niet eens zozeer voor de ander, maar vooral voor jezelf. Groeiend in eigenliefde is voor jou ook de weg van verheffing. Het donkere heeft zijn functie, maar is niet wat je op aarde zelf na te streven hebt. Het komt je toe, of niet, om het goed te hebben. Er is geen voorafgaand recept dat je totaal na te leven hebt in je leven. Je hebt de vrijheid, er van te maken, wat mogelijk is onder jouw omstandigheden en voorkeuren. Daar gaat het om. Dus is het mooi, te mogen zien, dat je bijdraagt aan de overledene, wat je te bieden had. Niet meer en niet minder. Amen.